Jakiś czas temu w tym artykule pojawiła się informacja, że w serwisach światowej marki Google, obowiązkowa będzie tzw. weryfikacja dwuetapowa. Ma to podnieść poziom zabezpieczeń autoryzacji naszego konta, czyli zagwarantować, że osoba logująca się na konto na pewno powinna móc to zrobić. Czym jednak jest weryfikacja dwuetapowa i jak się poprawnie rozwija enigmatyczny skrót „2FA”?
Śmieszne słowo, „Gravatar”, nieco podobne do słowa „avatar”, ale nie chodzi ani o tego niebieskiego humanoida z innej planety, ani o Ostatniego Władcę Wiatru. W sieci takie określenie stosujemy, opisując obrazek lub grafikę, której rolą jest reprezentacja użytkownika lub bota. Podejście to zakorzeniło się w naszej cyfrowej kulturze na tyle mocno, że dzisiaj bardziej dziwi serwis nieumożliwiający wskazania własnej grafiki jako swojego avatara, niż ten umożliwiający. Czy jednak naprawdę trzeba wysyłać swój avatar te dziesiątki, a może nawet i setki razy, po jednym dla każdego serwisu? Okazuje się, że nie ma takiej potrzeby, a wyjściem jej naprzeciw jest tytułowy Gravatar.
Technologia SMS (Short Message Service, pl. Usługa Krótkiej Wiadomości) funkcjonuje razem z telefonią komórkową od samego początku i jest z nią silnie powiązana. Z drugiej strony czy technologia RCS to godny następca SMS? Przecież są one tak silnie zakorzenione, że niejednokrotnie popularnym „esemesem” nazywamy wiadomości na Messengerze, What’s App-ie czy innym komunikatorze IM (Instant Messaging, pl. Natychmiastowe Wiadomości). Biorąc pod uwagę wiek technologii telekomunikacyjnej telefonii komórkowej, okaże się, że SMSy mają już 40 lat! Czas najwyższy przedstawić godnego następcę: RCS (Rich Communication Service, pl. Usługa Wzbogaconej Komunikacji).
